لطفا بيدار وآگاه باشيد!واين مطلب رو بخونيد.

ما هممون جك هايي رو خونديم كه ميگن غضنفر چي كار كرد و...

به هر حال شخصيت اصلي جك غضنفر هستش!

.ما ميخنديم...

اما اونايي كه اين اسم رو وارد جك هاي ما كردن ك بنظرم ي جور تهاجم فرهنگيه اين توجيه رو به همراه دارن كه به جاي اينكه بگن ي لره يا ي تركه و....ميگن غضنفر!!!

البته من شنيدم گفتن ي لره و... هم غيبت محسوب ميشه وگناه داره!

اينو ماهممون ميدونم اگه در حضور انسان هاي اهل تسنن حرف عمر وعثمان وابوبكر رو بزنيم

 به قول معروف اونا بهشون بر ميخوره وبرخورد ميكنن....!!!

اما ما داريم تو جك هامون اسم كسي رو به كار ميبريم كه لقب شير خدا حضرت علي (ع) هستش!وما هيج اقدامي نميكنيم مايي كه شيعه ي حضرت علي هستيم!

واصلا هم توجه نداريم ...!

نميدونم شما هم با اين نظرم موافق هستيد يانه ؟! اما به نظرم بهتره كه تو جك هامون ديگه اينو به كار نبريم.

و اگر هم ميخوايم شاد باشيم وبخنديم راه هاي زيادي وجود داره!

ميتونيم تو جك هامون بگيم ي آدم يا... بگيم يكي..

تمام اين هايي كه نوشتم نظر شخصي خودم بود بالاخره هركسي ي نظري داره من هنوز نوجوونم واقعا نميدونم....

حالا هم دوست دارم نظر شما خوانندگان محترم رو هم بدونم!ومطمئن بشم آيا نظرم درسته يانه...!

به هر حال اگه شماهم الان تو اينترنت سرچ بزني در مورد اين مطلب چيزهاي زيادي رو ميتونيد پيدا كنيد!.

اما ...

مطلبي كه از جايي كپي كردم كه نشون ميده غضنفر لقب حضرت علي(ع) هستش!

متاسفانه مدتی است که تفکری خاص! به اسم طنز ، مقدسات را مورد عنایت قرار میدهند !

 یکی از این موارد استفاده از نام غضنفر در به اصطلاح لطیفه هاست و جالبتر اینکه این واژه به بهانه عدم توهین به قومی برزگ و البته دلیر و ستودنی (آذری زبانها و ترک زبانان ) جایگزین میشود ولی چرا لقب امیرالمومنین برای تمسخر باید استفاده شود !!! بر هیچکس پوشیده نیست که چه کسانی به دنبال سکولاریسم و از بین بردن و ضعیف کردن عقاید از هر روشی هستن 

.چه کسی و چرا ! نخستین بار به حضرت علی لقب شیر خدا و غضنفر داد؟

در تاریخ آمده است که حضرت علی (علیه السلام) از نظر جسمی دارای بدنی قوی و هیکلی درشت و از نظر روحی نیز بسیار شجاع و قدرتمند و نترس بود و هرگز در جبهه نبرد به دشمنان پشت نکرد؛«« ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ج ۲، ص ۲۸۷ – ۲۹۵؛ عاصمى، احمد بن محمد، العسل المصفى من تهذیب زین الفتى فی شرح سورة هل أتى، ج ۲، ص ۳۸۶ – ۳۸۷؛ »»
لقب «کرّار غیر فرّار» امام علی (علیه السلام) به همین مناسبت است. 

«« طبرسی، احمد بن علی، الإحتجاج على أهل اللجاج، ج ۱، ص ۲۷۲٫ »»

از این نظر، غضنفر که از نام شیر عاریت گرفته شده، برای توصیف آن حضرت (علیه السلام) به کار گرفته شده است، همان طور که لقب اسدالله آن حضرت نیز، به همین مناسبت است.«« العسل المصفى من تهذیب زین الفتى فی شرح سورة هل أتى، ج ۲، ص ۳۸۹٫ »»

شیر را به دلیل هیکل درشت و شجاعتش غضنفر می گویند و مجازاً به انسان هایی که شجاع و دارای بدن و جثه ای قوی و نیرومند باشند، غضنفر گفته می شود.«« لسان العرب، ج ۵، ص۲۵؛ الصحاح فی اللغة، ج۲، ص۲۰؛ تهذیب اللغة، ج۳، ص۱۱۱٫ »»

در عرف نیز معمولاً شیر را موجودی شجاع می دانند و انسان شجاع را هم شیر می خوانند. از این نظر، غضنفر که از نام شیر عاریت گرفته شده، برای حضرت علی علیه السلام لقب مناسبی است، همان طوری که یکی از القاب دیگر حضرت اسدالله است که آن هم به همین مناسبت است.با توجه به تحقیقاتی که انجام گرفته شده می توان به این نتیجه رسید که این لقب ابتدا توسط ادبا و شعرا و کسانی که در مورد اوصاف و زوایای شخصیتی ایشان مطلبی نوشته اند ، به ایشان نسبت داده شده است و علی الظاهر در کلام معصومین چنین کلمه ای یافت نشده است. باید به این نکته اشاره کرد که شاعران و سخنورانی چه در زمان حیات و چه بعد از شهادت مولای متقیان، حضرتش را با این عبارت توصیف کرده و بدین وسیله، ایشان را به شیر شجاعی تشبیه کرده اند.

به عنوان نمونه در اشعار حسان بن ثابت انصاری دربارۀ کشته شدن عمروبن عبدود آمده است :«« فلم تقتلوا عمرو بباسکمولکنه الکفوء الهزبر الغضنفر »»

به این معنی که: شما مردم مدینه نباید کشتن عمرو را به خود نسبت دهید و آن را هنر خودتان بدانید؛ زیرا او را شیری کشته است «« ابن شهرآشوب مازندرانی، مناقب آل ابیطالب، ج۱، ص۲۹۷،ج ۲، ص۳۲۳، انتشارات علامه، قم، ۱۳۷۹ق.»»در مناقب ابن شهرآشوب از ابن طوطی چند بیت شعر دربارۀ لیلة المبیت و فضیلت و شجاعت حضرت علی علیه السلام نقل کرده و در آن از لقب لیث غضنفر برای آن حضرت استفاده کرده است:«« فصال علی بالحسام علیهم کما صال فی العریس لیث غضنفرفولوا سراعا نافرین کأنما هم حمر من قسور الغالب تنفر »»به این مضمون که وقتی علی علیه السلام در آن شب به جای پیامبر (ص) خوابید و مشرکان خانه را محاصره کرده بودند علی علیه السلام با شمشیر به آنها حمله کرده، همان طوری که شیری شجاع بپرد و آنها به سرعت از او فرار کردند همان گونه که گورخران از شیر فرار می کنند

.«« مناقب آل ابیطالب، ج۱، ص۳۹۴٫ »»